پیام تسلیت کارکنان دانشنامه مرکز ذهن جهانی به خانواده مرحوم دکتر سید جلال سعیدنیا
ضمن عرض تسلیت بمناسبت وفات جانسوز آن استاد و دانشمند فرزانه ، نویسنده توانا ، چهره ماندگار ایران زمین ، فردی که برگ برگ دفتر عمر با برکتش پر بود از افتخارات علمی و هنری و پر بود از صفا و انسان دوستی برآن شدیم تا با زبان الکن و قاصر خویش در حد وسع و ادراکمان دلنوشته ای را به ساحت پاک آن راد مرد تقدیم نماییم و به بازماندگان و دوستداران ایشان اعلام نماییم که اهداف عالیه ایشان را با تمام وجود دنبال خواهیم نمود
در وفات مظلومانه مرحوم دکتر سید جلال سعیدنیا دلم میخواست خون ببارم از بی کسی این مرد ، از مظلومیتش
از همه چیزهایی که خارج از قوه بیان و ادراک است ....
چه مظلونه وفات کرد آنهم با آن همه درد و رنج
و چه مظلومانه تشییع شد ، انگار که نه نویسنده بود ، نه هنرمند ، نه چهره ماندگار ، نه استاد و دانشمند ...
او انسان بزرگواری بود پر از عشق و عاطفه و محبت ، فرزندی مهربان بود برای مادر ، و پدر و همسری دلسوز برای همسر و فرزندانش علی القاعده باید در قطعه نام آوران یا هنرمندان دفن میشد ، اما عشق بی منتهایش سبب شد تا وصیت کند در کنار مادر دفن گردند
هر ذره از خاکی که بر قبر شریفش میریختند گویی خاکی بود که بر فرق من و تمام عالم ریخته میشد
و هنوز در جلو چشمانم است که با مظلومیت تمام به خاک سپرده شد گویی اصلا کسی با خبر نشده که روحی اینچنین بزرگ به ملا اعلا رفته و ما را در غم فقدان خویش ماتم زده و سرگردان نموده است
کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران
هر کو شراب فرقت روزی چشیده باشد
داند که سخت باشد قطع امیدواران
سعدی به روزگاران مهری نشسته در دل
بیرون نمی‌توان کرد حتی به روزگاران
اما آنچه در توان داریم و هر آنچه از ایشان آموخته ایم را بکار خواهیم گرفت تا اهداف عالیه آن بزرگ مرد را به تحقق کامل برسانیم
اهدافی که تماما منحصر بود در رشد و تعالی تمامی جوامع بشری ، از عرب و عجم و اروپایی گرفته تا سایر ملتها
برایش همه یکسان بودند و همه انسان
می فرمود انشاالله به حول و قوه الهی ، ما همه علوم را در اینجا جمع آوری میکنیم تا همه ملتهای دنیا و حتی صدها سال بعد ، از آن استفاده کنند
از علوم دینی گرفته تا علوم مادی و حتی راجع به خانواده ، خانه داری و... هم سازماندهی ترتیب داده بود و بصورت تالارهای علوم مدون نموده بود
چرا که تعالی و رشد علم و صنعت را بهمراه رفاه همه مردم و شادی هر خانواده ای مد نظر داشت و میگفت بخدا که این کار کار مقدسی است
خدایش بیامرزد که چه شوقی داشت در تاسیس مرکز ذهن جهانی
حتی این اواخر با وجود این بیماری و رنج و سختی باز عمده شبها را تا صبح می نشست و به تولید مقاله مشغول بود تا آنجایی که حتی از درد پهلو و کم کاری کلیه و ورم پاهایش نیز شکایتی نمیکرد و هر وقت او را میدیدم با شادی تمام استقبال مینمود گویی اصلا درد و رنجی ندارد و با هم مشغول سازمان دهی تالارها میشدیم
اهداف بلند ایشان تا ابد این ندا را بگوش جهانیان میرساند که علم با عالم دفن نمیشود و آنچه میماند یاد و خاطره خیری است که از پس قرن ها نیز رنگ کهنگی بخود نخواهد دید ، سعیدنیا تا ابد زنده است چرا که در قلوب همه آزادمردان و بشر دوستان جا دارد
رحمت واسعه خداوند بر ان مرحوم مغفور جنت مکان
خدایش بیامرزد و با اجداد طاهرینش محشور فرماید